Rynki surowców – perspektywy

6 kwietnia 2009 r.

Należy dodatkowo zwrócić uwagę, iż rozerwana została jedna z najsilniejszych zależności na rynkach finansowych. Jeszcze kilka miesięcy temu to ruch dolara determinował zmiany cen złota. Gdy amerykańska waluta słabła, ceny surowca rosły i odwrotnie. Po upadku Lehman Brothers wzrosty objęły i dolara i złoto. W świetle minionej zależności, przy obecnym kursie waluty, złoto powinno kosztować w okolicach 750 USD. Jest niemal 200 USD wyżej. Nie jest wykluczony scenariusz, że redukcja niepokoju inwestorów powiązana będzie z powrotem zależności na linii dolar-złoto. Jednak możliwe jest alternatywne rozwiązanie, iż również dolar będzie słabł, gdy wzrośnie apetyt na ryzyko w ujęciu globalnym. Inwestorzy będą wówczas zamykać swoje pozycje na ultra-bezpiecznych papierach skarbowych Stanów Zjednoczonych a nabywać będą instrumenty denominowane w innych walutach (w papierach o wyższych stopach zwrotu). W tej sytuacji wzrosną rentowności amerykańskich obligacji rządowych, a zarazem koszty obsługi długu państwowego. Jego jakość przez wielu może być wówczas podważana (większe koszty, to więcej problemów ze spłatą), co dodatkowo zepsuje klimat wokół amerykańskiej waluty. Czy przebicie 1000 USD jest realne? Tak – postępująca globalna recesja skłania coraz więcej osób do „schronienia się” na rynku złota. Czy na przykład 1500 USD jest pułapem do pobicia? Również. Lecz globalny niepokój inwestorów musiałby przenieść swój środek ciężkości w kierunku Stanów Zjednoczonych, co uruchomiłoby dodatkowo dawną korelację „słaby dolar – mocne złoto”. Może 2000 USD? Ten scenariusz jest realny dopiero w sytuacji katastrofy na miarę upadku Lehman Brothers. Kandydatów jest bardzo wielu (nie wykluczając całych państw), lecz wyjątkowa aktywność władz i instytucji międzynarodowych zmniejsza wyraźnie prawdopodobieństwo takiego scenariusza.

 

Ropa naftowa

Rynek czarnego złota budzi najwięcej emocji. Jest on bardzo popularny wśród drobnych inwestorów, gdyż stosunkowo łatwo można w nim uczestniczyć. Ponadto ma on często bardzo znaczny udział w indeksach surowcowych, dlatego wyniki na rynku ropy często są utożsamiane z całą klasą aktywów bazującą na segmencie towarowym. Dodatkowo jej ceny determinują w dużej mierze kondycję gospodarek (zarówno po stronie eksporterów jak i importerów surowca) i wnikliwie analizowane są przez bankowców centralnych przez pryzmat inflacji. Gdy zatem ceny biły w 2008 roku kolejne rekordy, zbliżając się dopułapu 150 USD za baryłkę, media prześcigały się w dostarczaniu powiązanych informacji o możliwej katastrofie gospodarczej. Katastroficzny wymiar nieco inaczej został ukazany w ostatnim kwartale 2008, gdy pikujące o 70 proc. ceny doprowadziły do bankructwa wielu graczy. Wśród inwestorów pozostał niesmak. Ceny ropy poniżej 50 USD sprawiają wiele kłopotów z domykaniem narodowych budżetów w krajach eksportujących surowiec. Kłopoty Rosji pogłębiły się głównie z tego względu. Podjęto intensywne działania, by ceny wznieść na „sprawiedliwe” poziomy. Najczęściej pojawiały się kwoty 75 USD, lecz w miarę jak rynek uodpornił się na tego typu nawoływania, niektórzy przedstawiciele grup interesów skupionych wokół surowca, bardzo uszczęśliwiona będzie już przy 50 USD. Tania ropa, to tania benzyna, dlatego światowa gospodarka nie została dobita. Scenariusz silnej recesji powiązanej z wysoką inflacją podażową byłby absolutną katastrofą gospodarczą. Niemniej, tak niskie ceny czynią spustoszenia w branży naftowej. Faktem jest, iż wiele spółek zgromadziło pokaźne zasoby gotówki po złotym roku 2008 (nie inaczej jest z rezerwami krajów eksportujących surowiec), lecz niezbędne nakłady inwestycyjne w sektorze są ogromne.