Perspektywy rozwoju upraw energetycznych

16 września 2009 r.

Jaki obszar planujecie Państwo do objęcia wzorcowym projektem uprawy roślin energetycznych?

Andrzej Rubczyński - Przewidujemy, iż w najbliższych miesiącach podpiszemy umowy na założenie kilku plantacji wzorcowych wierzby krzewiastej o łącznej powierzchni około 200 ha. Będą one ulokowane w takich miejscach, w których istnieje szansa pojawienia się dalszych plantacji, gdy sąsiadujący z pierwszym plantatorem rolnicy przekonają się do tej nowe działalności, poznając uwarunkowania techniczno – organizacyjne oraz ekonomiczne. Do roku 2016 chcielibyśmy zainicjować powstanie docelowych plantacji na obszarze co najmniej 10 tysięcy ha, co powinno pozwolić nam na pozyskanie około 150 tys. ton biomasy rocznie.

Rynek biomasy jest w Polsce bardzo niestabilny, opłacalność produkcji roślin energetycznych także. Czy zawieranie wieloletnich kontraktów pomiędzy producentami energii a wytwórcami biomasy przyczyni się do jego stabilizacji?

Andrzej Rubczyński - Jestem przekonany, ze działanie firm energetycznych przyczyni się do zwiększenia podaży biomasy na rynku, a więc i do stabilizacji cen. Kontrakty wieloletnie indeksowane kosztami produkcji biomasy będą tego gwarantem.

W listopadzie 2008 r. Rada Unii Europejskiej, po dyskusji na temat Wspólnej Polityki Rolnej, podjęła decyzję o zniesieniu od 2010 roku systemu płatności z tytułu roślin energetycznych. Czy to oznacza, że rynek roślin energetycznych jest już na tyle stabilny, iż nie potrzebuje wsparcia?

Andrzej Rubczyński -Z posiadanych danych statystycznych wynika, iż polski rynek biomasy jest daleki od płynności i możliwości dostarczenia surowca w ilościach wynikających z planu realizacji postanowień Pakietu Klimatycznego 3x20. Musimy też pamiętać, ze krajowa legislacja wymusza spalanie biomasy nieleśnej, której będzie w najbliższych latach brakowało. Bez trwałego systemu dopłat do zakładania plantacji roślin energetycznych i samych upraw podaż biomasy będzie ograniczona ze względu na barierę wejścia, jaką jest wysoki koszt założenia plantacji. Energetyka też nie jest w stanie zapłacić każdej ceny za oferowaną biomasę ze względu na ustawowo określoną (ograniczoną) cenę Zielonych Certyfikatów oraz presję na obniżanie ceny pozwoleń na emisję CO2. Ekonomia działań po stronie plantatora biomasy i energetyki tworzy system naczyń połączonych i bardzo ważne jest zrozumienie tych zależności, aby odpowiednio stymulować rozwój energetyki odnawialnej. Tego zrozumienia oczekujemy od legislatorów tworzących polskie prawo i systemy wsparcia.

Jakie rośliny energetyczne są najbardziej interesujące dla elektrowni? Które z nich są najbardziej opłacalne i perspektywiczne dla plantatora, z punktu widzenia rozwoju energetyki ze źródeł odnawialnych?

Andrzej Rubczyński - Jest wiele odmian roślin, które mogą być przeznaczone dla energetyki. Do najpopularniejszych należą: wierzba krzewiasta, miskant, ślazowiec pensylwański. Podjęcie decyzji o wyborze gatunku roślin musi być poprzedzone badaniem gatunku gleby, nawodnienia, temperatury powietrza itp. Oczywiście ważnym też jest, jakim budżetem dysponujemy, gdyż na przykład założenie 1 hektara upraw miskanta kosztuje około 20 tys. PLN. Z przeprowadzonych przez nas analiz wynika, iż najbardziej opłacalna jest uprawa wierzby krzewiastej.

Jakie kryteria spełniać muszą potencjalni producenci biomasy, by przystąpić do współpracy? Gdzie mogą uzyskać niezbędne informacje na ten temat?

Andrzej Rubczyński - Każdy właściciel ziemi czy producent biomasy, który zaakceptuje fundamentalne zasady, przestrzegane przez naszą firmę, może stać się naszym wieloletnim partnerem. Jakie to zasady?
 

Pierwszą jest zakaz palenia w kotłach energetycznych żywnością. Wykorzystanie produktów rolnych do celów energetycznych, gdy ogromna część populacji ludności na świecie głoduje, uważamy po prostu za niemoralne. Dlatego nie będziemy spalać surowców, które mogą zostać przetworzone na żywność, możemy natomiast wykorzystywać odpady produkcji rolnej i przemysłu przetwórstwa spożywczego.
Drugą zasadą jest nie wykorzystywanie dobrych gatunków gleby, takich właśnie „pszenno-buraczanych”, pod uprawy roślin energetycznych. Naszym celem jest zagospodarowanie gruntów o niskiej klasie oraz nieużytków.

Jesteśmy gotowi do dyskusji na temat różnych rozwiązań organizacyjnych, jak przedstawiłem to w odpowiedzi na wcześniejsze pytania.
 

  Powrót  

    Drukuj  

  Wstecz | 1 | 2 | 3 |