Kredytowe fundusze hedge

12 grudnia 2008 r.

W opinii wielu specjalistów były zapalnikiem dla obecnych turbulencji na rynkach finansowych, ze swej natury niezwykle rzadko odkrywają sposób działania i nawet gdyby robiły to częściej, niewielu ludzi potrafiłoby zrozumieć jak dokładnie funkcjonują. Pora przyjrzeć się bliżej kredytowym funduszom hedge.

Ryzyko kredytowe

Ekspozycja na ryzyko kredytowe wydaje się oczywista – kupujemy obligacje i względem jakości emitenta danego długu oczekujemy adekwatnego wynagrodzenia za udostępnione pieniądze. Tak robi Kowalski skupiający swą uwagę na papierach Skarbu Państwa, tak robi bank, który oferuje kredyty. Niemniej natura ryzyka kredytowego nie jest już tak klarowna. Wszak nie musimy znać budowy silnika samochodowego, by w ramach już całego pojazdu cieszyć się jazdą. Kredyty kojarzone były wyłącznie z bankami i dopiero gwałtowny rozwój rynków kapitałowych w XX wieku w Stanach Zjednoczonych przyczynił się do rozpowszechnienia rynków obligacji, do których jako emitenci dołączali coraz częściej przedsiębiorcy. Od początku jednak rynek ten, mimo iż wielokrotnie wartościowo przewyższa rynki akcyjne, pozostawał w cieniu. To dość łatwa analiza (która w zasadzie niezwykle rzadko ma postać kompleksowego badania) spółek i wizje gigantycznych zwrotów w krótkim czasie oraz niższe bariery wejścia sprawiły, iż to parkiety akcyjne zdominowały wyobraźnie indywidualnych inwestorów. W tym samym czasie jednak dealing room`y w bankach i pokrewnych instytucjach huczały od traderów obracających miliardami dolarów dziennie w oparciu o różne papiery dłużne.

Oczywiście było wiele emisji, gdzie to indywidualni inwestorzy dominowali, jednak instrumenty bazujące na długu nigdy nie były kojarzone z niezwykłą ekscytacją mas. Trzymano je do wykupu znając przyszły zarobek z tego tytułu, a gdy oczekiwano wyższych stóp zwrotu po prostu kierowano się ku słabszym emitentom, a emocje pojawiały się, gdy taki emitent przestawał spłacać odsetki i nominał. Szacowanie zdolności do regulowania zobowiązań jest niezwykle trudne nawet dziś, gdy modele ekonometryczne w coraz większym stopniu są podstawą inwestycyjnych decyzji w kontekście ryzyka kredytowego. Można powiedzieć, że jesteśmy na etapie analogicznym do technologii NASA przed programem Apollo. To nie przeszkodziło bankierom w tworzeniu nowych instrumentów, które oparte o inżynierię finansową oferują wiele ciekawych rozwiązań, lecz również niosą wyjątkowe ryzyko, które szczególnie ostatnio utwierdziło w przekonaniu, iż nieumiejętna obsługa tych instrumentów może prowadzić do katastrofy.

Brak klarowności, podwyższone ryzyko i potencjalnie znaczne stopy zwrotu są obszarem, gdzie błyskawicznie odnaleźć można wielu zarządzających funduszami hedge. Nie inaczej było w kontekście instrumentów kredytowych, które w miarę rozwoju i rosnącego stopnia skomplikowania przyciągały nowy kapitał za pośrednictwem najlepszych zarządzających. Nie zapomniano również o tradycyjnych metodach zarabiania na obligacjach, gdyż spekulacja na długach spółek w tarapatach w Indonezji też jest nie lada wyzwaniem. Na tym etapie warto zatem pokusić się o przedstawienie podziału w ramach tej i tak wąskiej grupy funduszy (szacunki wskazują, iż przed kryzysem kredytowym działało 600 – 800 funduszy skupionych na ekspozycji kredytowej).

Strategie

W kontekście instrumentów kredytowych w porównywalnym stopniu dokonuje się analiz opartych o tradycyjne metody dokładnego badania ogólnego otoczenia danego emitenta (wszelkiego typu ekspozycje na ryzyko danego podmiotu oraz inne aspekty działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej), jak również tych bazujących na modelach komputerowych. Szczególnie ta druga metoda w obliczu skomplikowanych instrumentów takich jak Credit Deafault Swap czy Collateralized Debt Obligation potrafią być niezwykle przydatne. Jak pogrupować można kredytowe fundusze hedge?