Ołów

Ołów (łac. plumbum) to surowiec znany najstarszym cywilizacjom. Odnalezione wykonane z niego monety datuje się na 7000 lat wstecz. Zdaniem jednej z teorii metal ten w znaczący sposób mógł przyczynić się do upadku Cesarstwa Rzymskiego, był bowiem wykorzystywany do produkcji naczyń codziennego użytku, a także dodawany do wina jako słodzik. Na skutek zachodzących reakcji powstawały trujące opary wywołujące silne zaburzenia w pracy układu nerwowego i krwionośnego.
Jest to niebieskawo biały, bardzo miękki, kowalny i topliwy metal, który w dzisiejszych czasach znalazł szerokie zastosowanie w niemal wszystkich gałęziach gospodarki.

Chociaż jego toksyczność była ogólnie znana dopiero od stosunkowo krótkiego czasu zaprzestano produkcji wykonanych z niego rur czy też popularnych dawniej ołowianych żołnierzyków.

Swoje zastosowanie znajduje głównie przy produkcji płyt akumulatorowych, pokryć kabli, a także jako dodatek do benzyn, gdyż posiada właściwości antystukowe (antydetonacyje) jednocześnie wzbogacając liczbę oktanową.
Ołów zatrzymuje promienie gamma i roentgena, dlatego wykonane z niego specjalne ekrany stosuje się w medycynie i laboratoriach naukowych.

W przemyśle zbrojeniowym wykorzystuje się go do produkcji rdzeni pocisków karabinowych.

W przyrodzie ołów rzadko spotyka się w czystej postaci, występuje głównie w postaci minerałów takich jak galena (przede wszystkim), anglezyt, cerusyt, piromorfit i mimetezyt, które poddaje się obróbce hutniczej i elektrolitycznej. Bardzo często otrzymuje się go również jako produkt uboczny w procesie pozyskiwania cynku.

Poniższa tabela przedstawia zestawienie państw o największej produkcji tego metalu.

Produkcja ołowiu (w tys. ton)
	2006	2007
Chiny	1000	1050
Australia	776	780
USA	426	430
Peru	319	320
Meksyk	130	140
Kanada	73	79
Irlandia	58	60
Szwecja	61	61
Indie	58	60
Polska	48	60
Kazachstan	44	55
RPA	42	50
Maroko	31	42
Pozostałe kraje	198	170
RAZEM	3270	3360

źródło U.S. Geological Survey, http://www.usgs.gov

Dzisiejsza technika pozwala na bardzo efektywne odzyskiwanie metalu sięgające poziomu 95%. Ma to duże znaczenie nie tylko ze względów ekonomicznych, ale także zdrowotnych, gdyż toksyczny ołów nie zalega na wysypiskach.

Szacuje się, że w przyszłości znaczenie ołowiu pozostanie wciąż silne głównie za sprawą przemysłu transportowego i telekomunikacyjnego. Mimo rosnącej popularności samochodów hybrydowych, niekorzystających z tradycyjnych akumulatorów specjaliści nie przewidują spadku zapotrzebowania na ten metal, ze względu na niedostatecznie szybką popularyzację tych pojazdów w porównaniu z przyrostem produkcji tradycyjnych. Najważniejszym rynkiem nadal pozostaną Chiny i to do nich trafi lwia część tego surowca.

Duże znaczenie dla ceny będą miały ilości zapasów surowca. W przypadku ołowiu drastyczny sięgający 80% spadek zapasów trwający od czerwca 2006 roku do października 2007 roku spowodował wzrost ceny o 335% w zaledwie 16 miesięcy, która osiągnęła 15 października swój historyczny szczyt 3983 dolarów za tonę. Od tamtego czasu surowiec znajduje się w fazie korekty spowodowanej obawami spowolnienia gospodarczego a zapasy są odnawiane.

Zobacz również:

Powrót