Kontrakty futures

Kontrakt terminowy (ang. futures) to transakcja giełdowa, która stanowi umowne zobowiązanie dwóch stron, z których jedna zobowiązuje się do dostarczenia, a druga do przyjęcia określonego instrumentu bazowego w oznaczonym terminie w przyszłości, w ilości i jakości oraz po cenie określonej w momencie zawarcia umowy. Kontrakt terminowy jest wystandaryzowany w zakresie ilości, jakości, miejsca i warunków dostawy oraz zapłaty. Kontrakty terminowe (ang. index futures) na indeksy giełdowe zaliczają się do akcyjnych instrumentów pochodnych i służą do aktywnego zarządzania ryzykiem zmiany cen spółek giełdowych oraz zajmowania syntetycznych pozycji w papierach wartościowych pochodzących z zagranicznych rynków. Kontrakt terminowy jest transakcją pozabilansową, która bezwzględnie zobowiązuje kupującego kontrakt do zapłacenia w momencie jego zapadalności za instrument bazowy, na który opiewa kontrakt, ceny ustalonej w trakcie jego zawarcia.

Po drugiej stronie jest zawsze sprzedający kontrakt futures, który jest bezwzględnie zobowiązany do dostarczenia instrumentu bazowego w ustalonej kontraktowo ilości lub nominale w przyszłym terminie zapadalności kontraktu w zamian za cenę ustaloną w trakcie zawierania transakcji. Kontrakty futures opiewające na konkretne akcje działają według podobnego mechanizmu z taką jednak różnicą, że możliwe jest ich rozliczenie za pomocą fizycznej dostawy walorów, co w przypadków pochodnych indeksowych jest bardzo utrudnione. Ze względu na swoją specyfikę kontrakty futures są produktami typowo giełdowymi i nie sposób o nich mówić bez uwzględnienia cech konkretnego rynku, na którym są obracane. W tym dziale przedstawione zostały najpopularniejsze indeksowe kontrakty futures, które są w ofercie czterech największych światowych giełd terminowych, EUREX, CBOT, LIFFE, CME, oraz giełdy warszawskiej. Tabela zamieszczona w sekcji wykresy zawiera specyfikację najważniejszych kontraktów (stan na dzień 9/01/04).

Przykład

Amerykański fundusz inwestycyjny posiada duży portfel akcyjny, w którego skład wchodzą akcje czołowych japońskich firm z giełdy tokijskiej. Zarządzający aktywami obawiają się chwilowych spadków, które mogą jednak istotnie zmniejszyć bieżącą wycenę jednostek funduszu. Jednocześnie nie chcą się narażać na umocnienie dolara względem jena, sprzedają więc kontrakty futures opiewające na indeks Nikkei 225, które są kwotowane na CME w dolarach amerykańskich. W celu zabezpieczenia 50 milionów dolarów aktywów ulokowanych w głównych japońskich spółkach, fundusz powinien przy wartości indeksu Nikkei 225 na poziomie 10 000 sprzedać 1000 kontraktów futures (NK). Jeśli w trakcie trwania kontraktu Nikkei 225 spadłby o 5%, wtedy fundusz straciłby na wycenie posiadanych akcji, ale strata ta zostałaby w dużym stopniu zrekompensowana przez zysk na transakcji futures, który wyniósłby 2 500 000 USD (5%*10000*5*1000). Oczywiście istniałoby pewne niedopasowanie wynikające z różnicy w strukturze portfela i składzie indeksu rynkowego, ewentualnych zmian kursu dolara w stosunku do jena oraz ryzyka bazy pomiędzy kursami terminowymi a kasowymi. Dokładniejszą strategię zabezpieczającą można zastosować z wykorzystaniem kontraktów futures na poszczególne akcje lub opcji quanto, jednak koszty transakcyjne są dużo wyższe. Jako koszt zabezpieczenia należy uznać również koszt finansowania środków przeznaczonych na wstępny depozyt zabezpieczający, który w omawianym przykładzie dla 1000 kontraktów wynosi 6 250 000 USD (1000*6250).

Wycena

Wartość kontraktów futures, zarówno indeksowych jak i akcyjnych, jest ustalana bezpośrednio na giełdowym rynku terminowym w wyniku transakcji pomiędzy uczestnikami obrotu. Cena ta w zależności od nastrojów inwestorów oscyluje wokół jej wartości teoretycznej. Wartość teoretyczna uwzględnia cenę zakupu instrumentu bazowego na rynku kasowym w momencie zawierania transakcji terminowej oraz koszty finansowania tej pozycji do momentu wygaśnięcia danej serii kontraktów.

Zalety

# Możliwość zabezpieczenia ryzyka rynkowego
# Możliwość spekulacji
# Duża płynność rynku, niskie koszty transakcyjne
# Możliwość zawierania transakcji na elektronicznych platformach handlu przez praktycznie 24 godziny na dobę
# Zabezpieczone przez izbę rozliczeniową ryzyko kredytowe drugiej strony transakcji

Wady

# Konieczność wpłacenia depozytu zabezpieczającego
# Niedopasowanie transakcji zabezpieczających do posiadanej ekspozycji na ryzyko zmian cen walorów
# Ograniczone terminy zapadalności kontraktów, co powoduje konieczność rolowania pozycji zabezpieczających


www.InwestycjeAlternatywne.pl
Profesjonalne statystyki www CAOgroupRedShoes